- ژولیده موی (دَ / دِ)
پریشان موی. آنکه موی و زلف آشفته و درهم دارد: اشوع، اشعث، مرد ژولیده موی. شعثاء، زن ژولیده موی. (منتهی الارب). منتفش الشعر و منتفشهالشعر، ژولیده موی:
همی رفت ژولیده دستار و موی
کف دست شکرانه مالان به روی.
سعدی.
- ژولیده موی شدن، پریشان موی شدن. زلف درهم شدن. شعث. (منتهی الارب)
همی رفت ژولیده دستار و موی
کف دست شکرانه مالان به روی.
سعدی.
- ژولیده موی شدن، پریشان موی شدن. زلف درهم شدن. شعث. (منتهی الارب)